Een computerverslaving ontstaat meestal als hobby waar uiteindelijk steeds meer tijd in gaat zitten. Normaal computergebruik word een computerverslaving als het maatschappelijk, sociaal, fysiek en psychisch leven verstoord wordt door excessief gebruik van de computer.
Als je een computerverslaving hebt dan vertoon je dezelfde symptonen als bij elke verslaving, je kan niet meer zonder, je kan niet meer stoppen en je krijgt zelfs ontwenningsverschijnselen. Een computerverslaving omvat verschillende criteria zoals chatten, gameverslaving een internetverslaving of online gokverslaving. Hulp bij computerverslaving zit in het verzekeringspakket.
Personen met een computerverslaving maken geen tijd meer voor normale activitieten zoals sociale contacten, gezond eten en slapen. Een gevoel van onrust, angst en ergenis onstaat als de persoon in kwestie geen toegang tot een computer heeft in een poging van de verslaving af te komen.
Sommige mensen zijn meer gevoelig voor verslavingen, bij een computerverslaving is dat niet anders, er is een behoefte om een tekortkoming aan te vullen.
Computerverslaving is een typisch voorbeeld van een verslaving die zich samen met de opkomst van het internet ontwikkeld heeft, is de manier waarop sommige mensen met de PC omgaan. De nieuwe computerkunde en communicatietechnieken houden heel wat kansen in voor zowel jongeren als volwassenen. Videospelletjes, internetspelletjes, kans- en gokspelen, contact mogelijkheden zoals chatten, fora, en diverse informatiebronnen.
De relatie tot de virtuele wereld gaat samen met een tijdelijke uitstap uit de werkelijkheid. Deze wordt veruild voor een wereld zonder toekomst, voor de wereld van het tegenwoordig tijdperk. Indien er te vaak naar de virtuele wereld gevlucht wordt, kan iemand verschillende psychologische functies gaan verrichten, zoals ontvluchten aan een wereld waarvan de werkelijkheid moeilijk te verdragen is. Het internet heeft absoluut voordelen want het biedt meer, bepaald de mogelijkheid om kennis te ontwikkelen door informatie op te zoeken, en om te communiceren.
Het is natuurlijk niet de bedoeling om het web als de oorzaak van een computerverslaving te beschouwen. Sommige jongeren steken heel veel tijd in hun geliefkoosde game dat dat hun prioriteit en hun voornaamste inspiratiebron van plezier wordt. Dergelijk gedrag leidt niet per definitie tot computerverslaving. Het kan zelfs een bron van cognitieve en emotionele ontwikkeling zijn, eveneens in de ogen van de ouders.
Ongeacht de positieve aspecten heeft de opkomst van het internet toch geleid tot een voortdurend groeiend aantal mensen met een zogenaamde computerverslaving of problematisch gedrag, overdadig gebruik en afhankelijkheid. Bij een computerverslaving spreekt men over overconsumptie of misbruik wanneer men meer tijd in de virtuele wereld doorbrengt dan in de reële wereld en wanneer men dientengevolge zijn dagelijkse verplichtingen niet meer nakomt. Met ernstige resultaten op school of beroepsmatig, bij familie en op sociaal vlak. Wanneer het individu iedere controle over zijn gedrag verliest, spreekt men van computerverslaving. De tijd die sommige jongeren met een computerverslaving op het internet besteden, kan de aanleiding of de consequentie zijn van een moeilijke relatie binnen het gezin en/of mislukkingen op school.
Het geweld dat in sommige games voorhanden is, kan indien de hoeveelheid beperkt blijft, een gunstige uitwerking hebben omdat het de jongere een uiting kan geven aan zijn agressieve impulsen die in de maatschappij niet aanvaardbaar zijn. Toch gaat men er over het algemeen van uit dat wanneer men dikwijls spelletjes met geweld speelt, dit het verlangen om jezelf gewelddadig te gedragen als consequentie kan hebben. Op psychisch niveau steken twee risico’s boven alles uit. In de eerste plaats kan de houding tot de werkelijkheid gewijzigd worden, de verwarring tussen de werkelijkheid en de fantasie van de game. Vervolgens verhindert het solitaire bezigheid van het spel deels de sociale groei. Met het isolement en het in zichzelf terugtrekken word een makkelijk computerverslaving in de hand gewerkt.
Contact: Romy Coomans, Ingeborg De Vos